CZYM JEST ODNOWA W DUCHU ŚWIĘTYM

Odnowa w Duchu Świętym nie jest organizacją, lecz raczej duchowym poruszeniem, ożywieniem wiary, odkryciem, że Jezus żyje i że zesłanie Ducha Świętego wciąż trwa w Kościele. Pod wieloma względami jest więc podobna do innych ruchów występujących w historii Kościoła, ale tym, co ją odróżnia jest to, że wyraźnie zwraca uwagę na Ducha Świętego - na Jego misję w Kościele i w życiu pojedynczych ludzi.

Korzeni Odnowy w Duchu Świętym można upatrywać w Soborze Watykańskim II. Sobór ukazał nowe perspektywy, wytyczył kierunek odnowy Kościoła. W jego dokumentach zostały zamieszczone dwa obszerne fragmenty dotyczące charyzmatów, czyli darów Ducha Świętego.

Odnowa w Duchu Świętym była więc jakby odpowiedzią na wezwanie do otwarcia się na działanie Ducha Świętego. Faktycznie początek tego ruchu datuje się na 18.02.1967 r., kiedy to trzydziestoosobowa grupa studentów i profesorów Uniwersytetu Duquesne w Pittsburgu wybrała się na weekendowe rekolekcje. W czasie ich trwania, doświadczyli mocnego działania Ducha Świętego. Nowe doświadczenie nie wiązało się jedynie ze spotkaniami modlitewnymi, ale przemieniło całe ich życie. To doświadczenie wkrótce zaczęło wychodzić poza środowisko uniwersyteckie. Odnowa zaczęła powoli ogarniać cały Kościół.

Trudno ustalić dokładną datę powstania grup Odnowy w Duchu Świętym w Polsce. Różne osoby, w różnym czasie spotkały się z tym doświadczeniem. Mniej więcej była to połowa lat 70. Natomiast na Śląsku pierwsza wspólnota Odnowy w Duchu Świętym powstała w 1979 r. w Chorzowie - Batorym.

Koordynowaniem Odnowy na świecie zajmują się Międzynarodowe Służby Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (ICCRS). W Polsce koordynowaniem działań grup modlitewnych zajmuje się Krajowy Zespół Koordynatorów (KZK), który tworzą przedstawiciele diecezji: ksiądz (mianowany przez biskupa) i osoba świecka. Z ramienia Episkopatu krajowym duszpasterzem Odnowy w Duchu Świętym jest ks. bp Bronisław Dembowski.

Cele Odnowy rozeznane przez ICCRS:

• Zachęcanie do dojrzałego i nieustannego nawracania się ku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu i Zbawicielowi
• Zachęcanie do zdecydowanego osobistego przyjęcia Osoby Ducha Świętego, Jego obecności i mocy.

Te dwie łaski duchowe często przychodzą łącznie w doświadczeniu zwanym w różnych częściach świata chrztem w Duchu Świętym lub wylaniem Ducha Świętego, lub odnowieniem w Duchu Świętym. Rozumiane są najczęściej jako osobiste przyjęcie łaski chrześcijańskiej inicjacji i umocnienie w chrześcijańskiej służbie dla Kościoła i świata.

• Popieranie przyjęcia i posługiwania się darami duchowymi (charyzmatami) nie tylko w Odnowie Charyzmatycznej, lecz szerzej - w Kościele. Te dary, zwyczajne i nadzwyczajne, ujawniają się obficie wśród świeckich, zakonników i kleru. Ich poprawne rozumienie i używanie zharmonizowane z innymi elementami życia Kościoła jest źródłem mocy dla chrześcijan w ich drodze ku świętości i w pełnieniu ich misji.
• Popieranie dzieła ewangelizacji w mocy Ducha Świętego, również ewangelizacji reewangelizacji chrześcijan z imienia, ewangelizacji kultury i struktur społecznych. Odnowa szczególnie angażuje się w misję Kościoła, głosząc Ewangelię słowem i czynem, ukazując Jezusa Chrystusa przez osobiste świadectwo oraz te uczynki wiary i sprawiedliwości, do których jest powołany każdy chrześcijanin.
• Pielęgnowanie stałego wzrastania w świętości przez integrację charyzmatów z pełnią życia Kościoła. Odnowa zachęca do udziału w bogatym życiu sakramentalnym i liturgicznym, do czerpania z tradycji katolickiej modlitwy i duchowości, do stałej formacji w nauce katolickiej pod kierunkiem Kościoła i do uczestnictwa w wypełnianiu programu duszpasterskiego Kościoła.